Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Öncelikle Erdal Beşikçioğlunu o vincin üstünde o kadar rahat hareket ederken izlemek bile hayranlık uyandırdı. Sanki vinç onun bir organı olmuş gibiydi. Arada yaptığı doğaçlamalar da çok hoştu. Bazen vincin oyunun önüne geçip geçmediğini sorguladım içimde. Oyunun içine girebilmek belki bu yönden biraz zor oldu fakat sonunda nasıl bittiğini bile anlayamadım. Kitabı okuyup gitsem belki çok daha içine girebilirdim oyunun yine de çok hoşuma gitti. Fişekhane sahnesinde izlemiştim. Görüntü anlamında her şey güzeldi. Hatta ışıkçıya ayrıca alkış :)
Bir Delinin Hatıra Defteri / Tatbikat Sahnesi