Baba Sahne boyutundaki bir tiyatroda bir oyunu ilk kez izleyeceksem genelde en arkalardan izlemeyi tercih ediyorum. Böylelikle sahne üzerindeki 'profesyonellerin' seslerini ne derece kullanabildiklerini, sadece ön taraftaki seyircilere değil, salondaki herkese nasıl ulaşabildiklerini veya bir çok kez olduğu gibi ulaşamadıklarına birinci elden şahit olmayı isterim. Eğer oyun ilgimi çekmişse yine gider ve bu sefer sahneye daha yakın bir yerden izlemeye çalışırım.
Bu akşamki oyunca maalesef konuşulanların bir kısmını duymakta ve anlamakta güçlük çektim. Sadece Can Başak ve Sibel Yıldırım'ın sesi arkalara kadar anlaşılabilir bir şekilde geldi. Bu da benim gibi bir çok insanın oyuna dahil olmasını engelledi.
Oyunun bence en başarılı kısmı sahne dekoruydu. Sadeliği ve yaratıcılığı ile oyuculara hareket alanı sağlayan ve atmosferi son derece başarılı bir şekilde ortaya koyan tasarımı için Tiyatral ekibi Cihan Aşar'a ekstra teşekkür etmeliler.
Oyun metni bence yeniden ele alınmalı ve ana temaya sadık kalmak koşuluyla sil baştan yeniden yazılmalı.
Sibel Yıldırım'ın tiyatro oyunu yazarlığı konusunda sınıfa yeniden dönüp "izleyici ilk andan itibaren nasıl ele geçire bilinir" ve "oyun boyunca dikkati dağılmadan nasıl sahneye odaklanması sağlanabilir" derslerini yeniden almalı, veya bu seneki yeni oyunlardan biri olan Kader Apartmanı No 3, oyununun yazarı Deniz Uğur'a sorabilir.
Anlatılmak istenen her şey birbirine girmiş, karmaşık bir hal almış ve gereksiz mizahi yaklaşımlarla izlenmesi çok zor bir oyun olmuş. Karakterlerin anlık abartı tepkileri, diyalogdaki eksikliklerle birleşince ortaya karman çorman bir şey çıkmış. Eğer oyunu daha dikkatle yazabilseydi, diyalogları, metinleri klişeler yerine daha yaratıcı bir şekilde ele alabilseydi, potansiyeli olan bu oyun daha uzun süreler sahnelenebilir. Aksi halde korkarım ki dost ahbap ilişkisi içinde kalacak ve görev alan kimse gerçek kabiliyetini sergileyemeyecek.
Oyuncuların oyunculuklarına bir lafım yok, eminim ki hepsinin de tiyatro sahnesinde bir çok deneyimleri vardır. Eleştirim tamamen bu oyunla ve bu geceki performansla alakalıdır.
Dediğim gibi spoiler vermeden yorumu net yapmak mümkün değil ama bence bu oyunu sahnelemeye devam edeceklerse bazı oyuncuları yeniden değerlendirmeli, metni komple yeniden yazmalı ve bol bol prova yapmalılar.
Eğer bu akşamki seyircilerin alkışlarını baz almaya kalkarlarsa unutmamalılar ki bir çoğu davetli, misafir, eş, dost ve akrabaydı. Esas yorumu oyunu bitirmeden kalkıp gidenlerden almalılar ki itiraf etmeliyim ki az daha uzasa ben de onların arasında yerimi alacaktım. İlk 20 dakikada kalkıp gitmeye niyetlendim ama belki oyun döner, belki yeni bir şekil alır düşüncesi ve umuduyla bekledim. Olmadı.
Beş üzerinden iki yıldız vermiş olmam dekor ve konunun potansiyeline olan inancımdandır.
Baba Sahne'ye bir not: Tiyatro'da sahnelenecek olan oyunları önceden izleme imkanınız olursa izleyin, aksi halde sahneyi kullanmalarına izin vermeyin çünkü bir çok insan "Baba Sahne" kapılarını açmışsa oyun illa ki kalitelidir diye düşünür ve bu düşüncenin yok olmasını hiç istemem.
Boşlukta Kal Öyle Çok Güzelsin / Tiyatral