Giden parama ve zamanıma çok üzüldüm.
Işık tasarımı ve hareket tasarımı başarılıydı. Prodüksiyon için güzel bir bütçe harcanmış ama bu göz dolduran efekt ve dekorlar oyunun geri kalan tüm alanlardaki eksiklerini doldurmaya yetmedi.
Medea zaten konu olarak çok ilgi çekici bir konu ama uygulamayı hiç beğenmedim, beğenildiği yorumlar gördüğüme de çok şaşırdım.
Oyunun büyük bir kısmı aslında tek kişilik performans olarak geçiyor ve hikayeyi bilmiyorsanız bu kişinin boğuk ve kötü diksiyonlu konuşmasıyla neler olduğunu takip etmeniz mümkün değil. Hikaye hakkında fikrim vardı ve yine de takip etmekte çok zorlandım.
Oyun hareket ve imgelerle modern bir tarzda yorumlanmaya çalışılmış ama bunun bütünün bilinçli bir şekilde planlandığına emin değilim.
Hareket tasarımları güzeldi aslında ama oyunun akışı ve hareketler farklı bir vizyondan çıkmış gibiydi, bulundukları yerde anlaşılmaz ve oyundan bağımsız hissettirdiler.
İmgelere gelirsek sadece farklı bir şey yapıyor olmuş olmak için konulmuşlardı.
- Chicago şehrinin adı geçtiği için bağlam olmadan kullanılan Cell Block Tango
- Çok çok başarısız ve rastgele kullanılan AI video
- Sadece cinsellik satar düşüncesiyle eklenmiş kaslı, üstsüz, takla atan kişi
- Toplum ve insanlık eleştirisi olarak değil de sadece bir çeşit acı istismarı ile prim yapma amacı taşıyarak kullanılan ve gönderme yaptıkları olayların da ağırlıklarını küçümseyen görüntüler (öldürülen çocuklar, Filistin, atom bombası)
- Imagine şarkısı (aynı Covid için ünlülerin çektiği video kadar ironikti)
Oyunun ne hikayesini, ne alt metnini, ne de bittiğini anlamamız mümkün olmadı.
Medea Material / İstanbul Devlet Tiyatrosu