Oyunun sahneye aktarılmasını çok başarılı buldum. Çünkü dekor, efektler, müzik gibi öğelerle desteklenmediği sürece bu tarzda bir oyunun sıkıcı olma potansiyeli olabiliyor. Bu oyun bu anlamda hem çok iyi çok başarılı bir şekilde ortaya konmuştu hem de oyuncular da aynı şekilde çok iyilerdi.
Anlaşılmayacak bir şey yoktu aslında ama daha çok vakıf olmak isteyenler Hamlet, Macbeth, Othello, Kral Lear gibi Shakespeare oyunları hakkında, oyuna gelmeden önce bilgi sahibi olabilirler. Çünkü oyun boyunca bu oyunlardan sahnelere yer veriliyor.
Eleştiriler oyunun hissinin tam seyirciye geçmediği yönünde gibi gözüküyor. Dün izlediğim oyun için asla bu yorumu yapamam. Başroldeki karakterin acınası yalnızlığını, suflörün ona çaresizce destek olmaya çalışışını sonuna kadar hissettim.
Kuğunun Şarkısı / İstanbul Şehir Tiyatroları