Bir tiyatro oyununu izlerken ne beklersiniz? Eminim herkesin farklıdır.
Kötülükler meşrulaştırılmadan işlenmiş. Günümüzde adaletsizliğin geldiği seviyeyi düşünecek olursak, benim için en kıymetli nokta bu.
Şimdi mümkün olduğunca henüz oyunu izlememiş kişilere olay örgüsü ile ilgili bir bilgi vermemeye çalışarak, bir oyundan beklediklerimi ve Dara oyunu özelindeki yorumlarımı paylaşmak isterim.
Hikayenin iyi olması?
Gerçekten uzun bir oyun olmasına rağmen heyecanla izletiyor. Her sahnede tahmin ettiğinizin dışında o kadar çok şeyle karşılaşıyorsunuz ki merakla izliyorsunuz. Oyunun bitmesini tek bir sebeple istedim, sonunu merak ettiğim için. Hissettiklerini nasıl seyirciye geçirebileceğini gerçekten düşünerek yazmış bir yazar ile karşı karşıyayız. Her karaktere karşı birden fazla duygu besledim. Mesela Çiçek’e önce gıcık olurken sonra sıkı sıkı sarılmak, her şeyin geride kaldığını söylemek istedim. Burcu’ya başta deli gibi hak verirken sonra bunu nasıl yaparsın diye saldırmak istedim. Kömür’e karşıysa sürekli hislerim değişti. Ama en başta ne hissettiysem onunla bitti. Bu da aslında iyi hikaye olmasının yanında oyuncu seçiminin de ne kadar başarılı olduğunu gösteriyordu.
Müzik? Dekor? Kostüm?
Oyunda kullanılan müzikler tek kelimeyle şahane. Duyguyu iliklerinize kadar hissetmenizi sağlıyor. Dekorsa sade ve ihtiyaca yönelik kullanılmış. Ancak Kömür Samet ve Sırrı’nın mum ışığında oynadığı sahneyi görüp büyülenmemek elde değil. Kostümler ise karakterlere ve sahnelere göre iyi planlanmıştı.
Oyun küfür içeriyor… Bazılarımız günlük hayatta kullanırız, bazılarımız kullanmayız. Ancak hepimiz içimizden illaki küfür ederiz. Ben izlerken rahatsız olmadım. Oyunun konusu o kadar ağır ki ancak konuyu anlamasaydım küfüre takılabilirdim. Tüm ekibin emeğine sağlık. Umarım her zaman anlayanı bol seyircileriniz olur.
Dara / V.O.L.Lnokta