Oyunu CKM'de izledim. Ustalar ve performansları için izlenir elbette. Müzikle renklendirilen anlar da güzel olmuş, Zuhal Olcay efsaneydi. Fakat no name bir kadronun yaptığı bir iş olsaydı, "iyi ki gitmişim" der miydim bilmiyorum. Absürt tiyatro anlayışı hoşunuza gidiyorsa, özellikle bir anlam arayışında değilseniz, bir noktadan sonra konudan, hikayeden falan geçip, diyalogların, aksiyonların, saçmalama sınırlarında kendinizi salıp nerdeyse istem dışı gülmeye başlıyorsunuz. Tek olayı da buydu bence. Belki de oyunun başarısı da. Ama dediğim gibi türü gereği insanı zorlayan bir tarafı da var. Meraklısına...
Kel Diva / Oyun Atölyesi