Biliyor musun? Ben bu evde büyüdüm. Başka yerlerde yaşamak istedim, bavul bile
topladım.Ama işte, günün sonunda hep buradaydım. Akşamları öyle bir sessizlik
oluyor ki… Evdeki eşyalar bile bana bakıp konuşuyor sanki. Şuradaki a
DEVAMIbajur
mesela“ güneş batıyor yine! Bugün de gitmedin, neden?” diyor. Ben de “iyiyim kanka, doğru zamanı bekliyorum” diyorum.
Geçen gün bir uçan balon aldım. Camı açtım, ipini saldım. Uçtu gitti.Bir yanım “belki dünyayı gezecek” dedi. Diğer yanım gözden kaybolunca
patlayacağını biliyordu.“İşte! Bazen bir balon bile yolunu bulabiliyorsa… İnsan bir akşamı boşa harcamamalı, değil mi?”
DAHA AZ GÖSTER