“Süleyman ve Öbürsüler”, Max Frisch’in “Öğretisel Olmayan Öğreti Oyunu” olarak tanımladığı “Bay Biedermann ve Kundakçılar” adlı oyunundan Yavuz Pekman tarafından uyarlanmış bir oyundur. Kendi yaşamı dışındaki olaylara, durumlara duyarsız v
DEVAMIe bencilce yaklaşan Süleyman’ın; her gün yangınların yaşandığı bir şehirde, kendi evinin yanmaması için bütün önlemleri alması, buna rağmen iki kundakçının evine gelmesine hatta yerleşmesine korkak ve duyarsızca yaklaşması üzerinden süregelen hikâyesi, mizahi bir dille değerli seyircilerimize sunulmuştur.
Süleyman, İbret Oyunları’nda olduğu gibi, yaşamdan hiç ders almayan “İnsanoğlu’nu temsil eder. Yangın; insanı, toplumları bekleyen; huzur ve esenliğini tehdit eden bir tehlike olarak simgelenmiştir. Savaş, açlık, yıkım, faşizm, ırkçılık gibi durumlarla özdeşleştirilebilir. Frisch’e göre insanoğlu, başına açtığı “yangın”lardan tarih boyunca “cehennem ateşi”nde bile ders almamaktadır.
DAHA AZ GÖSTER