“Oyunlarında ve şiirlerinde insanlık durumlarını dile getiriş gücüyle yaklaşık dört yüz yıldır bütün dünyadaki okur ve seyircileri etkilemeyi sürdüren bu efsanevi yazar, büyük olasılıkla 1606 yılında yazmış olduğu Macbeth'te “yükselme arzu
DEVAMIsu ve politik hırsın” kişiyi nelere dönüştüre- bileceğini dünü, bugünü ve yarını kapsayacak bir derinlikle öngörmüştür.” * Peki nedir yükselme arzusu ve politik hırs? Shakespeare'i bu konuda bu kadar iyi yapan nedir? İşte bu yıllardır duyduğumuz sözcük kalıplarını irdeleyebilmek için çıktık yola; metaforların, benzetmelerin, söz oyunlarının arasında insanın özüne dair ikilemlerini bulmaya çalıştık. Okudukça kendimizden parçalar hissettik şiirinde ve Shakespeare'le sanatın, tiyatronun sezgisel boyutlarında bulduk kendimizi belki de. Mesele, Shakespeare'in seçtiği konuların eskimemesinden öte, insanın hırs ve arzularının tatminsizliğinin asla değişmemesiydi.
Sadece biçim değiştirerek günümüzde de varlığını sürdüren hırs ve tatmin olmak bilmeyen arzulara tepkisiz kalan bir oyunun değil, bütün bu süreci yeniden yaşatan bir oyunun peşine düştük. Amacımız satır aralarından asıl sorunu ve asıl soruyu ortaya çıkarmak, bu sorun ve soruyu zaman ve mekan kısıtlamalarından kurtarmak, bir “boş mekan”** yaratmak ve şu an içinde yaşadığımız dünyaya biraz olsun ulaşmasını sağlamaktı.
Ve şunu hiç aklımızdan çıkarmadık:

“Bir oyun, oyundur.”
DAHA AZ GÖSTER