Kendine, diline, bedenine yabancılaşmış ve benliksizleşmiş figürlerin birbirlerini baştan çıkartmakla yetindiği kapitalist tüketim toplumuna parodi ve kara mizahla yaklaşıyor Werner Schwab. Oyun kahramanlarını Arthur Schnitzler’in "Ront" oy
DEVAMIunundan ödünç alıyor; ancak her biri farklı bir meslek grubuna işaret eden figürleri, "konuşmabalonuiltihabı" halinde Schwabca konuşuyorlar; aklın ve dilin sınırlarında grotesk oyunlar oynuyorlar. Werner Schwab’ın ana malzemesi kendi yarattığı yapay dildir. Dille kurulan yapaylık, oluşturduğu sahnelerle yıkıcı bir gerçekliğe dönüşür. Birer kabuktan ibaret insanlar ve ilişkiler sunar Schwab, güldürürken öldüren mizahıyla. Tiyatro Oyunevi, kadın ile erkek arasındaki baştan çıkarma rondunu Schwab’ın kendine özgü dili, şiddetli eleştirisi ve cesaretli saldırganlığını koruyarak, ancak izleyenleri "röntgenci" durumuna düşürmeden, her biri kendi içinde kapalı birer bölüm olan on sahnede döne döne oynuyor.
DAHA AZ GÖSTER