Murat Akagündüz'ün Vertigo sergisi sanatçının 13 adet "Kaf" serisi resmini biraraya getiriyor. Sanatçı bu yeni resim serisinde yeryüzündeki en yüksek dağ zirvelerinin Google Earth üzerindeki görüntülerini betimliyor. Doğayı resmetmek için dijital verinin aracılığına başvurmak, resim eyleminin kendisini ne şekilde dönüştürür? Sergi, yeryüz
DEVAMIüyle kurduğumuz ilişkideki dijital dolayımın varoluşsal sonuçlarına ve imge üretimi üzerindeki etkilerine dair bir sorgulama içeriyor. Seriye ismini veren Kaf Dağı mitolojik bir anlatıyı öne çıkarırken, seriyi oluşturan her bir resim, ismini görüntünün Google Earth üzerindeki enlem ve boylam koordinatlarından alıyor. Alp-Himalaya sıradağlarının üç kıtaya yayılan zirvelerini sunarken, elimize adeta Kaf Dağı'nın koordinatlarını tutuşturan Akagündüz, beyazın algıya meydan okuyan tek renkli tonlarının karşısına dijital haritanın matematik kesinliğini koyarak görsel temsiliyetin asgari koşullarını araştırıyor. Beyazın tek renkli kullanımı içinde bir dil oluşturan "Kaf" serisi, bu koşulları olabilecek en sade ışık ve gölge ilişkisine indirgeyerek, görsel algı eşiğinin sınırına yaklaşıyor.

"Kaf" resimlerinde ufuk çizgisi ya görünmez durumda ya da tuvalin üst sınırıyla birleşerek gözden kaçıyor. Yeryüzüne uydu gözüyle bakan resimler izleyiciye zeminsiz, düşey bir perspektif yansıtıyor. Görme duyumuzu sabitleyen ufuk çizgisinin yokluğunda mekân algımız yerini bir denge kaybı duygusuna bırakıyor; izleyicinin kendini veya etrafındaki nesneleri mekân içinde konumlandırma yetisini sarsarak bir vertigo etkisi yaratıyor. Arter'in birinci katını sınırlayan duvarların ekseni üzerinde gerçekleştirilen ince bir müdahale ile bu vertigo etkisi serginin mekânsal kurgusunda da yankılanıyor.

"Kaf" resimleri imgenin varlık ve yokluk arasında salınan belirme sürecini ses gibi yankılanarak, zamana yayılarak göze ve belleğe getiriyor. İlk bakışta, kesit alındığı gerçeklikle ilişkisi kolaylıkla okunamayan, ölçeği bilinemeyen soyut fragmanlar karşısındayız. Işığın bütün yüzeye eşit dağılımı ve beyazın farklı tonları üzerindeki hareketi gözü aldatsa da bakışı yakalayıp tutuyor. Bir imge yakaladığımızı sandığımız an kayıp başkalaşan lekeler boşlukla temas kurarak sessiz bir gerilim alanı yaratıyorlar.

Sergiye adını veren vertigo insanın kendisinin mekân içinde hareket ediyor olduğu veya etrafındaki nesnelerin hareket ediyor olduğu duygusundan kaynaklanan denge kaybına veya baş dönmesine işaret eder. Murat Akagündüz'ün "Kaf" serisinden yansıdığı şekliyle vertigo ilişkiseldir, hem psikolojik hem fizyolojik düzlemde mekân algısı ve yön duygusunun kaybına, hem de mekân içinde özne ve nesne ilişkilerine dair algının belirsizleşmesine işaret eder. İzleyiciye sessiz bir seyrin alanını açarak onu bu zemin kaybının içerdiği yeni olasılıkları duyumsamaya, dünyaya dair yeni bir algı üretmeye davet eder.
DAHA AZ GÖSTER