Sanatçının üslubunda tanık olduğumuz ve son dönem portrelerinde sıklıkla gördüğümüz, zihnin akışını sembolize eden deformasyonlar devam ederken, yeni eserlerinde daha çok modern bilimin son zamanlarda dile getirdiği “ortak alan” yaklaşımının etkilerini görmekteyiz. Bu yaklaşıma göre, tüm varlığı oluşturan canlı-cansız her şey, bilinen en
DEVAMIerji ve maddeler dışında, bir de görünmeyen, tespit edilemeyen enerji alanları tarafından organize edilmektedir. Bu alanların etkileri zaman ve mekana bağlı değildir. Ana düşünce her şeyin bir tür bütünsel boyut ya da güç tarafından kontrol edildiğidir. Algıladığımız dünyadaki her şey, örtülü bir titreşimsel frekansla “ortak alana” bağlıdır. Sanatçının, adı konulamayan bir zamanda, boşluğun ortasında duran resimlerinde, çekirdek aileler, arada kalmış insanlar ve yalnızlık teması ağırlıkla işleniyor. Cihanoğlu’nun yeni sergisi ‘’Ortak Alan’’ için hazırladığı resimleri, desen omurgası üzerine kurulmuş ve üzerine yoğun boya katmanları istiflenerek oluşturulmuş. Sergide büyük boyutlu portreler ve kalabalık kompozisyonlar çoğunlukta.
DAHA AZ GÖSTER