Yıllar geçer, insan hem kendisi hem başkaları ile kısa ya da uzun bir hayat yaşar. Her birimiz farklı koşullarda, farklı yetilerde, farklı durumlarda, farklı duygularda ve farklı bilinçlerle geçer gideriz bu dünyadan ve derler ki her birimizin ardından;...

‘’İster acıları ister sevinçleri bol olsun, sadece ölümsüzlüğe, sonsuzlu
DEVAMIğa kapalıdır hayat!..‘’

“Lethe!

Güçlü unutkanlığın, sonsuz mutluluğun tatlı suyundan ver bana. Kana kana içmek için. Acılarımdan, beni yakan anılarımdan kurtar. İçimi temizle. Bana sonluluğu değil sonsuzluğu bağışla.

Tercih hakkım yok biliyorum kötü anılarımla birlikte iyi anılarımda gidecek. Hayatımı sorgulayıp, içsel yolculuğuma çıkmaya hazırım.

Senin suyundan içmeye korkmuyorum. Bu sahte dünyada yaşamaktansa sende kendimi unutayım. Boğulmaktan korkarak insanlığımdan olmayacağım. Sonsuzluğun sahtesinden değil gerçek sonsuzluğa doğru yol alacağım.

Beni öyle yarat ki unuttuğumu fark etmeyecek kadar unutayım, sadece belleğimdekiler değil gönlümdekilerde silinsin ve ben bir daha unutmayı özlemeyeyim. Lethe, beni al sularına, beni sar güçlü kollarınla...”

Sanatçı Nilüfer Adam, “LETHE/UNUTUŞ” başlıklı sergisinde sanki bu hikayenin tüm sahnelerini bize tek tek anlatır gibi kendi yarattığı tekniği ile okunmuş magazin ve yaşam dergilerinin sayfalarından kolaj ve akrilik boya ile resmediyor. Bu resmediş, bugünü anlamamız için, insanı anlamamız için hatta geçip gideni hayatı sorgulamamız için bir uyarı. Dikkatle ve incelikle sıcak ve güzel bir dille konuşuyor sanatçı...
DAHA AZ GÖSTER