Sanatçı Cansu Çakar minyatür tekniğini kullanarak geçmiş ile güncel arasında kurduğu bağları bu sefer Büyük Valide Han belleğinden yola çıkarak kuruyor. Han’ın tarihini araştırırken derinlere inen ve Han’da uzun yıllar yer edinmiş İran kültürünün temellerini araştıran sanatçı Mani dinini ve bu din ile günümüz politikaları arasında benzerl
DEVAMIik ve farklılıkları ortaya koyarak Han’da yeni bir arşiv ve araştırma sürecinin başlangıcına öncülük ediyor. İranlıların “Mader Han” dedikleri Büyük Valide Han’ın da tanıklık ettiği gelenek, adet ve ritüellere tekrar bakabilmenin yanısıra nasıl araştırılabileceği sorusunu da vurgulayarak izleyiciyi hanın tarihi ile katmanlaşan hafızası arasında bir yolculuğa çıkarıyor.

Sanatçı araştırma sürecinin çıkış noktasını şu şekilde ifade ediyor; “Bin yıllık bir halıya bin yıldır bağdaş kuran birisi gibi davranmak, en derinimizde kurtulamadığımız bir sıkıntının tezahürüdür. Ürkütürken tutamayacağın, dinamik demeyi pek sevdiğimiz bir hareketliliğe sahip kültürümüz, hiç süslemeyi hak etmese bile süslemeye devam ediyor. Geçen yüzlerce yıl ne duvarların katmanlarından okunuyor, ne de yeni kültür politikalarının karanlık yüzünü açığa çıkaran İstanbul manzaralı fotoğraflardan. “İki Taraf”, çağrışımların ve bağlantıların eşliğinde Büyük Valide Han’ın tarihinden de öteye gidiyor ve hanın yıllardır tanıklık ettiği geleneklerde bulduğumuz eski bir inanış biçimi olan Maniheizm ile ilişkilenip, dinini sözle veya yazıyla değil resim aracılığıyla anlatmaya çalışmış Mani Peygamber’e bir selam etme arzusu taşıyor.”
DAHA AZ GÖSTER