“Duygularımı uzun bir süre ellerinde tutan karanlığı, kendimle olan kavgamı, evrenimdeki birebir formlar ve renkler ile gözler önüne serdim. İnancımızı kaybederkenki o anı resmetmekti amacım. Bir çok rengin zihnimden çekildiği ve onların ruhsal etkisini anladığım o derin dönemi. Resimlerimde yaşadıklarımı hayal dünyamla birleştirerek olan
DEVAMIlara karşıdan bakıyorum. Dünyanın aklım üzerinde oluşturduğu yük ruhumdaki karmaşanın en büyük sebebi. Ruhsal gücümü dış dünyaya ve kendime en iyi eserlerimle gösterebiliyorum. Bu nedenle ürettiğim şeylere ruha uzanan yolu arıyorum. Boş alanlarına herkes girebilsin, kayıp suretlerine kendini koyabilsin diye. Eserlerime duygu dünyamın sonsuzluğu ve içinde bulunduğu kısır döngüyü anlatabilmem için çok net görülen sınırsız derinlikler ve çizgiler eşlik ediyor. Tüm ilgiyi kullandığım formlarda toplayıp ardından gelen boşluk hüznünü ve korkuyu hissettirmekten haz alıyorum. Çünkü evren de bana aynısını yapıyor. Yaşadığım gerçekler, etrafımdaki insanlar ve hayal dünyam üzerine kurguladığım bu oyunun sonu yok, tıpkı zihinlerimiz gibi.”

Sanatçı eserlerinde, dış dünyaya kendilerini diledikleri gibi yansıtamayan bireylerin korkularını ve düş dünyalarında yitip gitmelerini resmediyor. Çizdiği figürler, kendi evrenlerini arayan, fakat istediklerine cesaret edemeyen kişiler. Yaşadıkları toplumların baskısından başkalaşmaya yüz tutmuş çehreler.. Her biri kendi yalanlarının başrolünde. En büyük alay konuları kendi zihinleri. Sorguladıkları şey ise hiçlikleri.
Kendilerini ararken kaybolan insanların hikayeleri bunlar.
DAHA AZ GÖSTER