Bernard Frize’in, keskin sanatsal düşünceleri ve onlara eşlik eden özgür uygulama pratikleri sayesinde soyut resimde çok özel bir yeri vardır. Paradoksları sever. “Şansın işlemesi için, şansı mümkün kılan koşulları yaratmak zorundasınız, ki bunlardan biri bolca vakte sahip olmaktır. Hiçbir şey yapmayıp her şeyi kendi hallerine bırakabilec
DEVAMIeğiniz durumlar yaratmak da epey karmaşık bir iştir,” der. Renk de bir başka paradokstur, zira sanatçının ona “özel bir ilgisi yoktur,” öte yandan işinin hayati hammaddesidir. Rengi, hiyerarşisiz, deneysel, teknik-mekanik bir şekilde kullanan Frize, eserlerine çelişkiler kanalıyla belirli bir dinamik katar. Renk, kompozisyon, sembol gibi unsurlardan ziyade üretim sürecine odaklanmak izleyicinin karşısına zevkli bir zorluk çıkarır, onu “resimsel partisyonları” görmeye/duymaya sevk eder.
DAHA AZ GÖSTER