Onur Mansız, hiperrealist çalışmalarında öznenin sabit ve istikrarlı bir bölgesi, öznelliğin temsil edildiği ve kendini var etme eyleminin gerçekleştiği yer olarak “beden”e odaklanır. Resimlerinde tuvalin merkezine bedeni alan sanatçı, beden üzerine yansıttığı bir imajın gölgeleriyle, çıplak bedenin üzerinde ikinci bir deri katmanı yaratı
DEVAMIr. Yansıtılan imaj, kimi zaman bir başka insanın yüzü ya da bedeni, kimi zaman yaprak, gül dikeni, su gibi doğaya dair izlerdir. Sanatçı, bu ikincil doku ile bedeni özne olmaktan uzaklaştırıp bir mekan haline dönüştürür.

Atalet serisi, bedenin devinimsizliğini odak noktasına alır. Karanlık bir arka fonun merkezinde yer alan bedenler, daima çıplaktır fakat çıplaklığı erotik ya da pornografik olarak belirmez. Yine figürlerin üzerine bir takım imajlar yansıtılmıştır ve bu leke grupları çıplaklığı neredeyse örtmektedir. Figürler birer kimlik sahibi olmaktan ziyade, bedenleri ile ortaya konan birer mekan işlevi yüklenirler.

Atalet, sözlük anlamı ile “hareketsizliği koruma ve sürdürme hali” anlamına gelir ve tembellik değil ama daha çok seçilen, tercih edilen bir hareketsizlik halini imler. İzleyici, sergiye ismini veren bu ifadeyi, resimlerdeki siyah arka plan üzerinde fotogerçekçi biçimde resmedilmiş bedenlerin bırakılmışlığında sezinleyebilir. Bedenler, bir başkasının uyguladığı kuvvete karşılık vermeyen ya da kendi hallerinde duran bir suya bırakılmış gibi bir pozda adeta donup kalmıştır. İzleyici doğrudan rahatsız ya da provake etmeyen pasif ve yalın çıplaklık hali, bir başkasının bedeni üzerinden kurulabilecek bir empatiye olanak tanır.

Sergilemenin ortasında bir bağlayıcı işlevle konumlanan videoda ise sanatçı, yükselen bir zemine karşı direnç gösteren bedenin arayışını, kararsızlığını ve değişim gösteren durum/statükoya karşı gelişini ele alıyor. Resimlerde olduğu gibi karanlık bir mekanda bir çift ayağın hareketine odaklanan bu video, devinimsizlik halinin bir önceki aşaması gibidir.
DAHA AZ GÖSTER